that receives;
betrothed, husband;
խօսեալ —, affianced wife;
receiver.
Ընդունօղ. ընդունիչ. ընդունակ.
Տաղաւարի նահապետին արդարոյ Աբրահամու՝ ընկալուչ եղելումն հիւրութեանն Աստուծոյ. (Ճ. ՟Ժ.։)
Չեհաս ի քաղաք ընկալչին իւրոյ. (Մամբր.։)
Ոչ յիշեաց զընկալուչ սուրբ հոգին, որ լուսաւորեաց զնա (աւազանաւն). (Եղիշ. ՟Դ։)
ԸՆԿԱԼՈՒՉ. μνηστήρ sponsus եւ μεμνηστευμένη sponsa, desponsata Խօսնայր. փեսայ, որ ունի ընդունել զհարսն. ասի եւ զհարսնէ՝ որպէս ընդունելի.
Զկոյսն՝ յորմէ ծնաւ, եւ զընկալուչն՝ որում զկոյսն էր խօսեալ։ Կին աստ զխօսեալն կոչէ, որպէս եւ փեսայս յառաջ քան զամուսնութիւնն սովոր են կոչել գիրք զընկալուչս. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Որպէս եւ վասն հարսնացուաց գրի.
Անդէն յիւրաքանչիւր տան պահել զխօսեալն Ընկալուչս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
ԸՆԿԱԼՈՒՉ. որպէս Ընդունելի. արժանի ընդունելութեան.
Վայելուչք ի տգեղաց, եւ ընկալուչք յանպիտաց. (Նար. մծբ.։)