cf. Ընդելութիւն.
ԸՆՏԵԼ ԸՆՏԵԼՈՒԹԻՒՆ. cf. ԸՆԴԵԼ, ԸՆԴԵԼՈՒԹԻՒՆ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընտելութիւն | ընտելութիւնք |
accusatif | ընտելութիւն | ընտելութիւնս |
génitif | ընտելութեան | ընտելութեանց |
locatif | ընտելութեան | ընտելութիւնս |
datif | ընտելութեան | ընտելութեանց |
ablatif | ընտելութենէ | ընտելութեանց |
instrumental | ընտելութեամբ | ընտելութեամբք |