hy    |   fr

Թագաւորակցիմ

vn.

to reign together;
to reign contemporarily.

ԹԱԳԱՒՈՐԱԿՑԻԼ. Թագաւորակից լինել.

Խառնեցաւ արիւն նորա ընդ արեանն Քրիստոսի՝ առհաւատչեայ յաւիտենական թագաւորակցելոյն ընդ նմին. (Հ. կիլիկ.։)