adj.

thick;
dense;
leafy, wooded, full of branches;
heaped up, heaped together.

adj.

ԹԱՆՁՐԱԽԻՏ ἁμφίλαβης densus, spissius, umbrosus գրի եւ ԹԱՆՁՐԱԽԻԹ. Թանձր եւ խիտ. հոծ. թաւ.

Թանձրախիտ ոստոց. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 12։)

Մայրիք իմն թանձրախիթք, եւ ափափայք անանցք. (Ոսկ. ես.։)

Ի թանձրախիտ մայրիսն արձախայ. (Եղիշ. ՟Է։)

Թանձրախիտ ծառք. (Գէ. ես.։)

Թանձրախիտ ամպք. (Շիր.։)

Թանձրախիտ բարձրութեամբն (հասկաց) ամպաձեւ երեւի. (Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)

Թանձրախիտ յատակ երկրի, կամ ջուրք. (Լմբ. իմ. եւ Լմբ. առակ.։)

Իսկ (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)

Թանձրախիտ մտօք զսիրոյն ճառս ի ներքս մուծանէ. իբր բազմախորհուրդ, հոծեալ։