roll, act or state of rolling;
cf. Թաւալումն;
rolling, tum-hling down;
առ ի —, on a precipice, steep;
— առնուլ, to roll, to revolve, to turn round;
— բանից, a winding discourse;
— տալ արեան, to cause one to roll in his own blood;
— անկեալ, գլոր խաղալ, cf. Թաւալագլոր խաղալ.
Արմատ Թաւալելոյ. լծ. ընդ Տապալ. ռմկ. թապըլտըկիլը. տէպէլէնմէսի. որ եւ ԹԱՒԱԼՈՒՄՆ.
Թաւալ առեալ. (Ոսկիփոր.։)
Ձուկն ի թաւալ. (Մաշկ.։)
Որպէս անիւ թաւալի արեգակն յելիցն ի մուտս. մի մի թաւալ յաւելու, մի մի թաւալ պակասէ. (Վանակ. տարեմտ.։)
Զտղայս դիացիկս թաւալ տալով արեան (ուղխից՝) ի գետն հասուցանէր. (Արծր. վերջ։)
Զուր ղօղանջես յանօգուտ թաւալ բանիցն թաւալելով. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
ԹԱՒԱԼ ա. Իբր Թաւալեալ. ընկողմանեալ. միտեալ.
Դէմ ընդդէմ են, եւ թաւալ, եւ առ միմեանս հայեաց։ Բիբք՝ թաւալ ի մի կողմն՝ առ միմեանս հային. (Փիլ. լին. ՟Գ. 5։)
Թաւալ անկեալ՝ գլոր խաղային. այսինքն թաւալգլոր. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)
ԱՌ Ի ԹԱՒԱԼ. իբր Զառ ի վայր. զառ ի վեր. զառ ի թափ. առ ի շեղ.
Յամուր այրս, յոր մուտ ոչ գտանէր, բայց ի կողմանէ դոյզն ելք էին առ ի թաւալ. (Խոր. ՟Գ. 45։)