s.

spit, spittle;
— արձակել, to spit;
cf. Թքանեմ;
աման թքոյ, cf. Թքանոց.

s.

πτύελος, -ον, πτύσμα, σίαλον, σίελον, -ος sputum, saliva. (լծ. թ. թիւփրիւք ). Աւելորդ հիւթ բերանոյ ի դուրս ձգելի. խուխ, պլղամ. տողուկք. լորձունք.

Թուք հասանիցէ ի սուրբն։ Յերեսաց իմոց թուք ոչ խնայէին։ Կաւ արար ի թքոյն. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ե. 8։ Յոբ. լ. 10։ Յհ. ՟Թ. 6։)

Թուք արձակեալ պիղծ բերանովն, յայն որ կուրին լոյս ծագեաց թքովն. (Շար.։)

Թքանէր զխուխի վերայ նորա. եւ զի ակամայ անկանէր թուքն ի վերայ կոչեցեալ եղբօրն. (Վրք. հց. ՟Ե։)

Եցոյց նոցա զփառս յերեսս իւր յառաջ քան զթուքն, զպատիւն յառաջ քան զանարգանսն. (Եփր. յայլակերպ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թեթուք

Voir tout