hy    |   fr

Ժահադիմութիւն, ութեան

s.

ugliness of countenance, ghastly, dreadful look or appearance.

s.

գարշ տեսիլ դիմաց. տգեղութիւն. ձառադիմութիւն. պէթ սուրաթ.

Վասն առաւել ժահադիմութեան ձայնէին անգեղեայ. (Խոր. ՟Բ. 7։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ժահադիմութիւն ժահադիմութիւնք
accusatif ժահադիմութիւն ժահադիմութիւնս
génitif ժահադիմութեան ժահադիմութեանց
locatif ժահադիմութեան ժահադիմութիւնս
datif ժահադիմութեան ժահադիմութեանց
ablatif ժահադիմութենէ ժահադիմութեանց
instrumental ժահադիմութեամբ ժահադիմութեամբք