s.

he who inherits.

adj.

Ժառանգող, ժառանգ տիրապէս, ստացօղ եւ տէր.

Ժառանգիչ ամենայն արարածոց. (Ագաթ.։)

Խափանեալ է իգացն ժառանգութիւն՝ ցորչափ կայ արու ժառանգիչ. (Մխ. դտ.։ Եւ իբր Վայելօղ.)

Ժառանգիչք դարմանոց նորա եւ խնամոց. (Յճխ. ՟Է։)