s.

Տեղի ժողովելոյ մարդկան, կամ այլոց իրաց. ժողովարան. յարկ. ամբարք, եւ այլն. ժողվըւէլու տէղ.

Պայծառացուցեալ վայելչական զարդուքն զտունն, զժողովետղն, զսեղանն. (Նիւս. կազմ.։)

Դարձան (եպիսկոպոսունք) անդրէն ի ժողովետղս իւրեանց. (նոր ձ. եւ տպ. ի ժողովետեղն. ) (Վրք. ոսկ.։)

Եղեւ տեղին այն ժողովետղ ջուրց յանձրեւածին ամպոց. (Ճ. ՟Գ.։)

Կամ որպէս Ժողովրդանոց հրէից. συναγωγή սինովա.

որոյ ապարանքն էին մերձ ի ժողովետղ. (Գծ. ՟Ժ՟Ը. 7։)

Արանց միանգամայն եւ կանանց ի ժողովետղ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Կամ որպէս Եկեղեցի քրիստոնէից. ἑκκλησία. ժամ. քիլիսէ.

Տաճարն՝ ժողովետղ հաւատացելոց. եւ արտաքոյքն եկեղեցւոյ՝ ժողովետղ է յանցաւորաց։ Կոչի եւ կաթողիկէ՝ համաժողով ազանց բոլորից ի մի ժողովետղ հնազանդութեան. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Զկատարման մեծին խորհրդոյ տաճար, զողովետղն հաւատացելոց սրբոց. (Սարկ. հանգ.։)

Դու փախուցեալ՝ եւ զժողովետղն թողուս. (Լմբ. պտրգ.։)