proper, own natural.
ինքնական. իւրական. բնաւոր.
Քո ինքնաւորդ զօրեղութեամբ գթածաբար առողջացուսցես. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
Ինքնաւոր իւրով զօրութեամբ հրաշացուցանէ. (Անան. եկեղ։)
Եւ ինքնաբոյս. ինքեակ.
Ունի մշտածին ինքնաւոր անարօրադիր բոյսս բիւրաստեղունս. (Նար. մծբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնաւոր | ինքնաւորք |
| accusatif | ինքնաւոր | ինքնաւորս |
| génitif | ինքնաւորի | ինքնաւորաց |
| locatif | ինքնաւորի | ինքնաւորս |
| datif | ինքնաւորի | ինքնաւորաց |
| ablatif | ինքնաւորէ | ինքնաւորաց |
| instrumental | ինքնաւորաւ | ինքնաւորաւք |