cf. Լորձ.
ԼՈՐՁ մանաւանդ՝ ԼՈՐՁՆ. σίελον saliva λιγνύς fuligo, fumus. Թուք ծորեալ. փրփուր բերանոյ. եւ Տողունք. եւս եւ Շոգիք կամ գոլորշիք բերանոյ եւ ըռունգանց. շողիք. (յն. սի՛էլօն. լտ. սալի՛վա).
Ծորեցուցանէր զլորձունս իւր ի վերայ մօրուաց. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ա. 13։)
Երկու երկք դատարկք ի քիթն, վասն սուրբ պահելոյ լուղեղն ի քարշելն զլորձն. (Ոսկիփոր.։)
Ի լորձն, որ իջանէ ի կըտրցացն, մժղուկք ժողովին. (Համամ յովէդ.։)
Ի կըտցացն իջանէ լորձն. եւ այնու կերակրի։ Լորձամբ կլցէ։ Ընդ բերանն ասի լորձոյն. (Վանակ. յոբ.։)