cf. Լուծանեմ.
առաւել ռմկ. իբր Լուծանել (ըստ ամենայն առման).
Եւ այժմ զայն լուծէ եւ՛ս յայանագոյն ասացեալ. այսինքն մեկնէ. (Լմբ. սղ.։)
Դժուարիմաց բանս լուծեն եւ մեկնեն. (Բրսղ. մրկ.։)
Իսկ (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ.)
Զի՞նչ արասցուք մանկանս, զի լուծէ զմեզ. իմա՛, աշխատ առնէ, կամ անհանգիստ առնէ։
Յետ թողլոյ զմիտսն եւ հեռանալոյ պատերազմին՝ լուծի մարդն յանձն իւր յուսահատութեամբ. (Կլիմաք.։)