cf. Լուսալի.
ԼՈՒՍԱԼԻ ԼՈՒՍԱԼԻՐ. որ եւ ԼՈՒՍԱԼԻՑ. Լի լուսով. առլցեալանթերի եւ կատարեալ պայծառութեամբ. լուսաւոր. լուսապայծառ.
Վասն լուսալի եւ պայծառ տան՝ բիւր ինչ ծախեմք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։)
Զառ հաւատչեայ կենացն զլուսալիր զանմահութեանն գրաւականն. (Անան. եկեղ։)
Աննիրելի դիտմամբ լուսալիր պայծառացեալ. (Եղիշ. ՟Գ։)
ԼՈՒՍԱԼԻՐ. Մակդիր լուսնի լրացելոյ. Լուսաբոլոր.
Ի լուսալիր լուսնին առ երեկոյի ժամանակին զենաւ պատարագն. (Եղիշ. մատն.։)
Լուսին հնգետասաներորդութիւն լուսալիր լինի. (Փիլ. լին.։)