of very white wool;
bright, shining.
Որոյ կիզն այսինքն գզաթն կամ բուրդն է սպիտակ փայլուն եւ պայծառ որպէս զլոյս.
Ծնեալ գառինքն ամենայն լուսակիզն էին։ հօտքն լուսակիզն։ Ի լուսակիզն յոդեաց ի սեւութիւն այծից փոփոխելոց. (Ագաթ.։ Լմբ. ատ.։ Շ. ընդհ.։)
Գեղմն լուսակիզն եւ անթանալի. (Թէոդոր. կուս.։)
Ի մաքրափայլգեղմն իմանալի եւ լուսակիզն. (Շ. մտթ.։) (որք մարթին բերիլ եւ ի յաջորդ նշ։)
Եւ որպէս Լուսով կիզեալ՝ այսինքն վառեալ բորբոքեալ. լուսափիւռ. լուսափայլ. պայծառ.
Աձր մի գեղեցկատեսիլ ի կերպարանս ալեւորի լուսակիզն փայլմամբ. (Արծր. ՟Գ. 13։)