adj.

(լաւ եւս՝ Լուսայեղց). իրբ Լուսակիր, ընկղմեալ ի լոյս, զեղեալ լուսով.

Ուրախացիր լուսահեղձ դիմակաւ բերկրեալ. (Թէոդոր. կուս.։)

Թաղումն ի ջուր միածին՝ լուսահեղձ, եւ վերաբերութիւն յանուանսն՝ որով թաղեցաք. (Սարկ. տոմար.։)