that gives light, enlightening;
— լինել, to teach, to enlighten, to illuminate;
— աշտարակ, light-house;
—ք, the stars.
φωτοδότης luminis dator φωταγωγός collustrator. տուօղ լուսոյ. լուսաւորիչ (զգալի, կամ իմանալի լուսով)
Արարեր զարեգակն լուսատու տուընջեան, զլուսին եւ զաստեղս լուսատու գիշերոյ. (Ժմ.։)
Քար լուսատու եւ մածագին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)
Չիղջ ոչ կարէ համբերել լուսատու ճառագայթից արեգական. (Եփր. համաբ.։)
այս է գնացք լուսնին. եւ ո է նա աստղ լուսատու, այլ հայելի է ընդունակ լուսոյ, եւ ունի զլոյսն յարեգականէն. (Սարկ. տոմար.։)
Ի նմա է ճշմարիտ լուսատու առավնորդն։ լուսատուն մոլորելոց. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ե։)
Փառաւորէր զաստուած, եւ զլուսատուն քրիստոս. (ՃՃ.։)
Ընդ օձաբնակ խաւար գըբին, յոր լուսատուն էր իմ անձին. այսինքն սուրբ լուսաւորիչն. (Յիսուս որդի.։)
Լուսատուն ցեղի՝ մերոյս ամենի զազգէն պարգեւի. (Գանձ.։)
Բեւեռեաց զլուսատուս ի աստատութեան. այսինքն զլուսաւորս. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
իսկ (Նար. կուս.)
Ծածուկ հաւաքման բանին իբր լուսատու ձորձով պատեցար. իմա՛ լուսափայլ, շողշողեալ, պայծառ։
ԼՈՒՍԱՏՈՒ ԼԻՆԵԼ. φαίω luceo եւ այլն. Լոյս տալ. ծագել. լուսաւորել.
Եդ զնոսա աստուած ի հաստատութեան երկնից՝ լուսատու լինել յերկիր. (Ծն. ՟Ա. 17։)
Սեամբ հրոյ լուսատու լինել նոցա. (Ել. ՟Ժ՟Գ. 21։)
Ճրագ մի, լուսատու լինել տան ի գիշերի. (Եզնիկ.։)
Առաքեցան լինել լուսատուք տիեզերաց։ Եղեն լուսատուք տիեզերաց. (Շ. մտթ.։ Շար.։)
ոչ միայն լուսաւորեալք, այլ եւ լուսատուք յոքունց եղիցին. (Տօնակ.։)