cf. Լուցափայտ.
θαλπτήριον fomentum δέλεαρ esca. Նիւթ լուցանելի, եւ լուցանօղ կամ ջեռուցիչ. խանձ. վառելու կամ վառօղ բան մը.
Լուցկիք է պոռնկութիւն անշէջ հրոյն մատուցանէր լուցկիս։ Լուցկիք եղեալ յաւիտենական հրոյն։ Յաւիտենական տանջանացն լուցկի զանձինս առդնել. (յճխ. ՟Ը։ Եղիշ. ՟Ե։ Ի գիրս խոսր.։ Լմբ. սղ.։)
Հուր հրդեալ՝ յոր կողմն եւ կարէ զնիւթ լուցկեաց գտանել. (Յհ. կթ.։ Որք ի մարմին սերմանեցին՝ հնձեն զորոմն հըրոյ լուցկին. Յիսուս որդի.։)
Այս ամենայն եղեւ լուցկի բարկութեան իմոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)
Դիզեցի զլուցկին արբեցութեան, որով արծարծեցաւ կայծակն աղտեղի եւ գարշ տռփման. (Սկեւռ. աղ.։)