hearing, audition;
obedience, docility.
ἁκοή auditus, auditio. որ եւ լսելութիւն. որպէս Լսելն. լսումն. լուր. ունկնդրութիւն. եւ լսելիք.
Մակրեա՛ զլսելիսդ ի պղծալուր լսողութենէ. (Մանդ. ՟Թ։)
Ոչ գոյին դեռեւս հայերէն լսողութեամբ սուրբ կատակարանք. (Փարպ.։)
Սէր լսողութեան աստուածային կատակարաանացն. (Խոսր.։)
Արարիչն տեսողութիւն եւ լսողութիւն շնորհեաց մեզ. (Սահմ. ՟Ա.)
Զլսողութիւնս բծաւորեցի, զհոտոտելիս իգացուցի. (Սկեւռ. աղ.։)
ԼՍՈՂՈՒԹԻՒՆ. ὐπακοή obedientia իբր obauditio. անսացողութիւն. հնազանդութիւն. որ եւ ՈՒՆԿՆԴՐՈՒԹԻՒՆ ասի.
Զկնի ամենայն առաքինի վարուց քոցկալ ջի՛ր եւ զլսողութիւն։ Ժուժկալութեամբ, լսողութեամբ, զգաստութեամբ. (ՃՃ.։)
Նախանձելի վարուցն, զոր ստացան ի ձեռն լսողութեան իւրեանց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 20։)
Պտղաբերի ի լսողութենէն, յերկիւղէ, եւ ի պատու իրանապահութենէն. (Լմբ. ժղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լսողութիւն | լսողութիւնք |
| accusatif | լսողութիւն | լսողութիւնս |
| génitif | լսողութեան | լսողութեանց |
| locatif | լսողութեան | լսողութիւնս |
| datif | լսողութեան | լսողութեանց |
| ablatif | լսողութենէ | լսողութեանց |
| instrumental | լսողութեամբ | լսողութեամբք |