hy    |   fr

Լրբանք

s.

cf. Լրբութիւն.

cf. ԼՐԲՈՒԹԻՒՆ.

Անամօթութեամբ զրպարտէ, եւ լրբանօք բամբասէ. (Իսիւք.։)

Յանդգնութեան եւ լրբանաց. (Մաքս. եկեղ.։)

Լրբանօք ասես. (Մաշկ.։)

Յոյժ անվայելուչ էր իմոյս լրբանաց ի վեր տարրանալ առ այդքան բարյրագոյն եւ երկնային իրողութիւնս. (Նանայ. յռջբ։)