to grow weak, to be disabled, to languish, to want force;
to despair, to be dispirited.
եւ ձ. ԼՔԱՆԻՄ παραλύομαι dissolvor ὁλιγωρέομαι parvipendor, negligor ἠττάομαι vincor (լծ. եւ langueo, liquesco ) որ եւ ԼՔՆՈՒԼ. Թողեալ լինել. թողանալ. թուլանալ. պարտիլ՝ պարտասիլ. կթոտիլ, լուծանիլ, իբր հալիլ մաշիլ. Երեսի վրայ մնալ.
Լքան խնդրել զդուրսն։ Ետես զնոսա լուծեալս եւ լքեալս։ Պատերազմեցան, եւ լքաւ դաւիթ։ Լքան ձեռք մեր։ Ամենայն ձեռք լքցին։ Սիրտք նոցա լքցին ի նոսա։ Մի՛ լքանիր ի խրատու տեառն.եւ այլն։
Լքանիլ ի յուսոյ, կամ ի զուարթութենէ, կամ յողորմութենէ, կամ ի սովոյ։ (Նար.։)
Մի՛ լքանիլ ի կրօնիցն սակս եկելոց նեղութեանցն։ Լքան սիրտք իշխանացն։ Զօրացն լքելոց. (Յհ. կթ.։)
Թէ գուցէ լքեալ լինիցին ականջք լսօղացն կարծեօք՝ թէ ոչ կարէր նա դիմանալ լինել մարտին. (Եփր. համաբ.։)
Ճոխանալ երեւելեօքս եւ լքանելեօքս. այսինքն հանցաւոր եւ արհամարհ, կամ աստ թողլի իրօք. (Արծր. ՟Ա. 14։)