player;
dancer;
game, play, toy, plaything;
trifle, trifling amusement, foolery;
gewgaw, bawble;
laughing-stock, butt;
— լինել, to become the laughing-stock of;
— առնել, to make game of;
— եղեւ բախտին, he was fortune's plaything, or the sport of fortune, fortune mocked him;
հողմոց եւ ալեաց —, at the mercy of winds and waves.
Խաղացօղ. ժարօղ. հպարաւոր, կին կամ այր. παίζουσα saltatrix παίζων saltator.
Նուագէին կանայք խաղալիկք։ Ձայն խաղալկաց։ Ընդ ժողովս խաղալկաց. (Ա. Թագ. ԺԸ. 8։ Երեմ. Լ. 19։ ԼԱ. 4։)
Խաղալկացն դիւաց. (Նար. ԻԱ։)
Նման լինելով խաղալկացն եւ հացկատակաց. (Շ. ընդհանր.։)
ԽԱՂԱԼԻԿ գ. παίγνιον lusus, ludibrium. Գործիք խաղալոյ, եւ ենթակայ խաղ առնելոյ. որ եւ խաղ ասի. խաղկըլիք.
Արարեալ խաղալիկ հրեշտակաց։ Եւ բանաւորք՝ խաղալիկքնորա. (Յոբ. ԽԱ. 25։ Ամբ. Ա. 10։)
Մանկունքն եւ փոքունքն առ նուաստ իրս հպին, եւ յայլ բազում խաղալիկս, եւ այնպէս սթափեալ հրճուին. (Ոսկ. յհ. Բ. 25։)
Իբրեւ զչուան խաղալիկ է նոցա (օձն՝ թովչաց). (Եզնիկ.։)
Խաղալիկ ես դիւաց, եւ ծաղր մարդկան. (Սարգ. յկ. Դ։)
Մանկանն խաղալիկս տան անօթս պատուականս. (Եփր. զղջ.։)
Առեալ ապողոնի (գուսանի) զփողսն եւ զխաղալիկսն՝ այրեաց. (Հ=Յ. դեկտ. ԺԶ.։)
ԽԱՂԱԼԻԿ
Խաղայր հրովն որպէս խնձորով, կամ այլ իւիք խաղալկօք։ Չգիտիցե՞ս զքեզ, եթէ մարդ ես, խաղալիկ ես բախտից. (Պիտառ.։)
ԽԱՂԱԼԻԿ 2 cf. ԽԱՂՈՂԻԿ