adj.

peace-making, pacifying, conciliating;

s.

peace-maker, pacifier, reconciler.

adj.

Έιρηνοποιὸς, ἐιρηνιϰὸς. Pacificus. Որ առնէ զխաղաղութիւն. խաղաղացուցիչ. հաշտարար. եւ Տուօղ խաղաղութեան.

Գոն մնացուածք առն խաղաղարարի։ Երանի խաղաղարարաց. (Սղ. ԼԶ. 37։ Մաթ. Ե. 9։ Տես եւ Սղ. ՃԺԹ. 6։ Երեմ. ԼԸ. 2։ Յկ. Գ. 17։)

Խաղաղարարն երկրի, եւ առ երկնայինսն նմանութիւն. (Աթ. բ։)

Խաղաղարարին աստուածոյ աշակերտք. (Ոսկ. յհ. Բ. 36։)

Խաղաղարարն քրիստոս։ Երկնաւոր խաղաղարարին. (Խոսր։ Լմբ. ատ։)

Զառ յինքենէ՝ երկնաւորաց եւ երկրաւորաց խաղաղարարէն աւանդեալ նոցա զօրէն խաղաղութեան՝ տալ ամենեցուն. (Սկեւռ. յար։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Խաղաղարարութիւն, ութեան

Voir tout