cf. Խայտ.
ԽԱՅՏԱԲՂԷՏ կամ ԽԱՅՏԱԲՂԵՏ. καταστίγμενος punctis vel maculis distinctus ποικίλος varius, variegatus. Խայտ իբրեւ զինձ կամ զընձուխտ. պէսպիսագոյն նիշս ունօղ իբր նկարէն պիստակ.
Ի լերանց ընձուց. ինձ անուանէ զխայտաբղէտ չարիս, եւ զզանազան մեղս. (Նիւս. երգ.։)
Ուղտ խայտաբղէտ. (Փիլ. ել.։)
Որպէս յամենայն ախտէ գոլ խայտաբղէտք. (Բրս. արբեց.։)
Որպէս զառիւծ խայտաբղէտ կռապաշտութեամբ. (Շար. երգ.։)
Զգայլս ծանունս ի բաց վարել, եւ զխայտաբղէտ հոգիսն բժշկել. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ա։)
Տէր, եթէ կամիս, կարօղ ես զմեղօք խայտաբղէտ ոգիս մեր սրբել. (Ոսկ. ղկ.։)
Խայտաբղէտ էին մեղօք (իբրեւ զբորոտ). (Լծ. ածաբ.։)