Խարխիմ, եցայ

չ. ն. կ.

ԽԱՐԽԵԼ ԽԱՐԽԻԼ ԽԱՐԽԼԵԼ. cf. ԽԱՐԽԱԼԵԼ. եւ ԽԱՐԽԱՐԵԼ. οἵχομαι. կր. abeo, pereo, dissipor.

Խարխի եւ հալի ի նմանութիւն սարդի ոստայնից. (Ոսկ. ես.։)

Թօշնի, խարխլի. (Սարգ. ՟բ. յհ.։)

Ի նաւս խարխլեալս (կամ խարխալեալս) եւ փտեալս. (Վրք. ոսկ.։)