s.

doubt, mistrust, suspicion;
remorse.

s.

Խիթալն. խայթիլն խղճիւ. եւ Կասկած. երկբայութիւն.

Իբր ասուի ի ցեցոյ, եւ փայտ ի յորդանէ ... ի խիթմանէ սրտիս հալեցայ։ Խափանիչ խիթմանց, ընդարձակիչ կարծեաց. (Նար. ՟Ի՟Ա. ՟Ձ՟Դ։)

Բորոտն առ տէր մեր զերկոսին եցոյց, խնդիրն ծանոյց. իսկ՝ թէ կամիս, զխխիթալն յայտնեաց. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խիթումն խիթմունք
accusatif խիթումն խիթմունս
génitif խիթման խիթմանց
locatif խիթման խիթմունս
datif խիթման խիթմանց
ablatif խիթմանէ խիթմանց
instrumental խիթմամբ խիթմամբք