to move;
to stir;
to agitate, to shake.
ԽԼՐՏԵՑՈՒՑԱՆԵՄ ԽԼՐՏԵՄ. Տալ խլրտանալ. շարժել. ձարժլել. դրդուեցուցանել. գրգռել ի շարժումն որպիսի եւ իցէ.
Որք ի հիւանդութեան իցեն, այսպիսի բանք խլրտացուցանեն. (Գէ. ես.։)
Իբրեւ զխոյն ի սանէն խլրտացուցանել. (Մագ. ՟Ժ՟Ը։)
Խլրտեալ զխոյն՝ ցուցանէր իբր զկենդանի. (Պիտ.։)
Առ խորհուրդսն անձանց, որյերանսն անկանին, եւ ի ներքուստ անտի խլրտեն եւ այրեն. (Եւագր. ՟Ի՟Ա։)
որդունք անբան շարժմամբ զաղտեղութիւնն խլրտեն. (Կլիմաք.։)
ԽԼՐՏԵՄ, եցի. չ. ԽԼՐՏԻՄ, եցայ. ձ. ἄλλομαι, σκιρτάω salio, salto. Խաղալ կամ շարժիլ. խլրտալ. խլրտանալ.
Իբրեւ զճճիս եւ զազրատեսիլ զեռունս կայտռեալխլրտէին։ Համարէին զնա մեռեալ, եւ յետ անցանելոյ երից ժամացն խլրտեաց ձառամբն. (Ճ. ՟Բ.։)
Խ խլրտել նորա՝ ահգազանաց։ կուտեաց ի վերայ իմ, եւոչ կարեմ խլրտել։ զայլ թագաւորութիւնս եւ զկղզիս՝ որք խլրտէին, սատակեցին. (յոբ. ՟Խ՟Ա. 16։ Ողբ. ՟Գ. 7։ ՟Ա. Մակ. ՟Ը. 11։)
Որ չեւ էր բնաւ ի լոյս եկեալ սաղմն, անդէն խլրտեալ յորովայնի մօրն մարգարէութիւն խօսէր. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)
Եւ զտտունն եհատ՝ զի եւ խլրտել մի՛ կարիցէ. (Ոսկ. ես.։)