Խնդամիտ

adj.

εὕθυμος alacer, hilaris. Ուրախամիտ. խրախամիտ. ուրախ սրտիւ. զուարթ. եւ Ուրախական. խնդալից.

Ու՞ր խնդամիտ սէրն՝ ընդունօղ աշակերտացն. (Խոր. ՟Գ. 68։)

Խնդամիտ յօժարութեամբ, կամ սրտիւ. (Արծր.։ ՃՃ.։)

Անտրտում եւ խնդամիտ լինի միշտ. (Ի գիրս խոսր.։)

adv.

ԽՆԴԱՄԻՏ մ. εὑθύμως alacriter, alacri animo. Խնդամտաբար. Խնդութեամբ.

Խնդամիտ զօրն կատարեսցուք. (Ի գիրս խոսր.։)

Իսկ յասելն, (Պտմ. աղեքս.։)

Այսպէս ասելով խնդամիտ արձակեազ զոլոմպիա. իմա՛ ա. զի հայի առ արձակեալն ոլոմպիա։