adj.

that bears or produces aromatic or odoriferous gums.

adj.

λιβανωτοφόρος thurifer. գրի եւ ԽՆԳԱԲԵՐ. որ բերէ կամ արտադրէ յիւրմէ զխունկ.

Ի վերայ լերանց խնկաբերաց. յն. խնկոց. (Երգ. ՟Բ. 17։ ՟Ը. 14։)

Զխնկաբեր գաւառն. (Խոր. աշխարհ.։)

Ի վերայ լերանց խնկաբերից։ Լերամբք խնկաբերօք։ Խնկաբեր հովիտ. (Զքր. կթ.։ Նար. երգ.։ Գանձ.։)

Խնրաբեր ծառ յանուշահոտ բուրաստանէն. (Շար.։)

ԽՆԿԱԲԵՐ. μυροφόρος unguentum portans, vel tenens. Որ բարձեալ բերէ զխունկս. որ ասի ԻՒՂԱԲԵՐ, ԽՆԿԱՑԳԵԱՑ, ԽՆԿԱԶԳԵՍՏ.

ընդ խնկաբեր սուրբ կանանց։ Երեւեցար խնկաբերից. (Շար.։ եւ Գանձ.։)

Խնկաբերացն պատգամաւորութեամբ. (Սկեւռ. յար.։ Երզն. մտթ.։)