Սեպհական խոնարհաց, կամ նշանակ խոնարհութեան. որ եւ ԽՈՆԱՐՀ ասի.
Խոնարհական բանիւ գրել, կամ ողջացուցանել զմիտս այլոց. (Շ. թղթ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
Ծունր դնէր խոնարհական. (Շար.։)
Եւ Ստորնական. վայրագոյն.
Ըզծայրագոյնըն բարձրութեան ... սա (ի) վայր բերէ խոնարհական. (Յիսուս որդի.։)
Եւ Խոնարհելի կամ լծորդելի ըստ քերականաց.
Խնդրի, թէ զիարդ բառ ասէ զբայ, եւ ոչ՝ թէ բայ է մասն բանի խոնարհական. (Երզն. քեր.։)