vn.

to humble or abase one's self, to be humble.

չ.

ԽՈՆԱՐՀԱՄՏԵԼ. ταπεινοφρονέω humilior, summissionem adhibeo. Խոնարամիտ լինել. խոնարհութեամբ քաղաքավարիլ. խոնարհիլ.

Կանխաւ մաքրիլ եւ խոնարհամտել. եւ քարոզել ի կատարումն հասակին. (Ածաբ. յայտն.։)

Աստուած ծիծնղի ի յաղթահարիլն ի մէնջ դիւաց. իսկ մեզ պարտ է խոնարհնմտել. (Լմբ. սղ.։)

Ի վերայ մեծամեծ բարեգործութեանց առաւել խոնարհամտել. (Կլիմաք.։)