cf. Խորովումն.
ԽՈՐՈՎՈՒՄՆ ԽՈՐՈՎՔ. ὅπτησις, ὅπτημα assatio, assatura. Խորովելն, խորովիլն (ըստ ամենայն առման).
Անողորմ խորովումն տապակաց։ Զոր անողորմ մեծատունն ընկալաւ զհրոյն խորովումն. (Մանդ. ՟Ը։)
Ահեղ հուրն, եւ ահագին խորովումն. (Եփր. խոստ.։)
Զխորովումն մեղաւորաց. (Ճ. ՟Դ.։)
Արկին ի խորովս (ձկունս), բազմեցան եւ մատեան յուտել. (Բուզ. ՟Դ. 6։)