cf. Խրախճանութիւն;
առնել ումեք —, to give a banquet to.
δοχή, πότος convivium, epulae. որ եւ ԽՐԱԽՈՒՆՔ. Խրախճանութիւն. խրախճանք. կոչունք. ընդունելութիւն. գիներբուք. սեղան մեծահաց.
արար նոցա խրախութիւն, կերան եւ արբին։ Էր խրախութիւն ի տան նորա իբրեւ զխրախութիւն թագաւորի։ Արար աբեսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի։ թագաւորն դարեհ արար խրախութիւն մեծ։ Եմուտ տիկինն ի տաճարն խրախութեան.եւ այլն։
Եւ Ուրախութիւն մեծ. խնտում.
Ի խրախութեան ինքեան տրտեցեալ։ Ունօղ հրճուանաց անթիւ խրախութեանց ասիուածային անկէտն խոստմանց։ Զաւակք խրախութեան գոդոյն աբրահամու. (Նար. լ։ Նար. կուս. եւ Նար. առաք.։)
Բարի պատճառք խրախութեան լիցի. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խրախութիւն | խրախութիւնք |
| accusatif | խրախութիւն | խրախութիւնս |
| génitif | խրախութեան | խրախութեանց |
| locatif | խրախութեան | խրախութիւնս |
| datif | խրախութեան | խրախութեանց |
| ablatif | խրախութենէ | խրախութեանց |
| instrumental | խրախութեամբ | խրախութեամբք |