vn.

cf. Խօլանամ.

չ. ձ.

ԽՕԼԱՆԱՄ ԽՕԼԻՄ. Անմտանալ. յիմարիլ. մոլեգնիլ. եւ Հիքանալ. խենդենալ. եւ խեղճ ըլլալ.

Դու ծիծաղիս, եւ խօլանաս. (Ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Ե։)

Խօլացեալք իբրեւ զանխորհուրդս. (Փարպ.։)

Խօլացեալդ ի չարափառութիւնդ. (Թէոդոր. մայրագ.։)

Յառ միոջէ տառապելոյ պահանջիցես. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15.)