cf. Ծաղկեայ.
ԾԱՂԿԵԱՅ ԾԱՂԿԵՂԷՆ. ἁνθινός floridus, e floribus factus. Կազմեալ ի ծաղկանց, կամ ծաղկաձեւ զարդուք. ծաղկէ.
պատմուճան ծաղկեայ. (Ծն. ՟Լ՟Է. 3. 23։ Պիտ.։)
Ծաղկեայն եւ նռնաձեւքն առ վերջինն վայրօք. (Փիլ. քհ. ՟Զ։)
Ծաղկեայ պսակ (կամ ծաղկէ պսակ) Եդաւ ի գլուխ նորա. (Հ=Յ. փետր. ՟Ա.)
Պատկեցից ծաղկեղէն պսակօք զսուրբ գլուխդ. (Ճ. ՟Ա.։)
Իբր զծաղկեղէն զգեստուց հանդերձանս. (Նար. խչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ծաղկեղէն | ծաղկեղէնք |
| accusatif | ծաղկեղէն | ծաղկեղէնս |
| génitif | ծաղկեղինի | ծաղկեղինաց |
| locatif | ծաղկեղինի | ծաղկեղէնս |
| datif | ծաղկեղինի | ծաղկեղինաց |
| ablatif | ծաղկեղինէ | ծաղկեղինաց |
| instrumental | ծաղկեղինաւ | ծաղկեղինաւք |