hy    |   fr

Ծուլանք

s.

cf. Ծուլութիւն.

Տ. ԾՈՒԼՈՒԹԻՒՆ.

Հեղգութեամբ ծուլանօք մերձեսցին ի պաշտօն երկիւղին. (Եւս. պտմ. ՟Թ. 11։)

Քաղ երկրի ոչ այլուստեք լինի, այլ յարհամարհանաց եւ ի ծուլանաց. (Եփր. աւետար.) ( Լմբ. գրէ, ի ծուլանոյ)։