vn.

to be established, consolidated, rooted.

ձ.

βεβαίομαι stabilior. Կայուն լինել. ամենայնիւ հաստատիլ. (հակառակն քայքայելոյ, եւ դրդուելոյ)

Դրդուեցաւ ուղղափառութիւն, կայկայեցաւ տգիտութեամբ չարափառութիւն. (Խոր. ՟Գ. 68։)