to regulate, to determine, to order, to dispose, to arrange;
to prescribe, to decree, to constitute, to establish;
to canonize.
κανονίζω ad regulam dirigo, constituo. Կանոնաւ սահմանել. կանոնադրել. օրինադրել.
Զայս մեզ առաքեալ կանոնէ. (Բրս. հց.։)
Նախ ինքն արար՝ զոր մեզ կանոնեաց։ Կանոնեցեր ոչ անտես առնել. (Նար. կ. ՟Ձ՟Է։)
Քսանական կանոնեալ զգլուխս ի ժողովոյն. (Յհ. կթ.։)
Արտաքոյ մերոց կանոնելոցս այլազգ նիւթեն. (Կանոն.։)
Քառասուն միայն (աւուրս) կանոնեցին. (Ճ. ՟Բ.։)
Եօթն գուբղայիւք կանոնեալ սաղմոս. (Ի գիրս խոսր.։)
Սիրես քննել զգիրս, եւ նոքօք կանոնել զառ ի քէն աւանդութինսն. (Սարկ. մարդեղ.։)
Ըստ այսմ ուսման անշարժ մնալ կանոնէ. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Շնորյիւ քո լցցուք, զմեզ կանոնեսցուք, զայլըս խրատոսցուք. (Գանձ.։)
Անկեալ առ ոտս նորա՝ աղաչէին կանոնիլ ի նմանէ. (Կլիմաք.։)
ԿԱՆՈՆԵԼ. Կարգել ի կանոն ժամանակագրութեան կամ պատմութեան. վերածել յաղիւսակս.
Այլ մեք զկարգն կանոնելով առընթեր եւ զմարաց էագաւորսն. (Խոր. ՟Ա. 21։)
Զքանիօնութիւն (Ամաց ժամանակի) կանովնեցին։ Իշարս կանովնեալ։ Դրոշմել կանոնել ի գիրս։ Կարգաւ կանոնեալ դրոշմեալ կան յոլովից գիրսս. (Արծր. ՟Ա. 1։)