hail.
χάλαζα grando. (որպէս թէ Քարեղէն կուտ). անձրեւ սառոցեալ գնտաձեւ, որ սաստկութեամբ իջեալ յերկիր՝ ահագին զեան գործէ. ... եբր. եւ ար. պարադ, պէրէդ.
Տեղացից կարկուտ։ Անկցի ի վերայ նորա կարկուտն։ Հուր բորբոքեալ ի մէջ կարկտին։ Որ մնացի կարկտէ անտի։ Քարինս կարկտի։ Ի քարանց կարկտին։ Հար կարկտիւ զայգիս նոցա։ Դարձոյց զանձրեւս նոցա ի կարկուտ.եւ այլն։
Սառուցեալ այն, որ գեր ի վերոյ է քան զերկիր, կարկուտ. եւ որ առ երկրաւ է, սառն. (Պղատ. տիմ.։)
Զձեանցն եւ զկարկտիցն եւ այլն. (Պիտ.։)
Կարկտիւ. (Մծբ.։ Յհ. կթ.։ Նար. եւ այլն։)
Կարկտովն. (Լմբ. իմ.։)