hy    |   fr

Կարմրագունիմ, եցայ

vn.

to redden, to become red;
— յամօթոյ, to blush, to redden with shame;
— ի սրտմտութենէ, to flush, to colour up, to redden with vexation.

ձ.

Շառագունիլ. շիկնիլ. կարմրիլ.

որպէս ոք վասն ամօթոյ կարմրագունի՛, կամ վասն ահի դեղնի. (Դամասկ.։)