cf. Կենագործ.
ԿԵՆԱԳՈՐԾ ԿԵՆԱԳՈՐԾԱԿ ԿԵՆԱԳՈՐԾԱԿԱՆ. ζωοποιός vivificus. Կենարար. կենդանարար. կենսառիթ.
Գայ ի կենսագործ չարչարանս. (Զքր. կթ.։)
Ի կենագործ ի դրախտին. (Շար.։)
Ձգեա՛ զկենագործակ ձեռն քո. (Մաշկ.։)
Ի գինոյն վայելումն եւ ի կենագործակ հացիցն. (Սարկ. քհ.։)
Անմահարար եւ կենագործական. (Խոսր.։)