calling, call, nomination;
appellation, name, nomination, denomination;
appeal, summons, citation, assignation;
invitation;
invocation;
vocation;
— յետս, retraction, recantation, unsaying, recalling.
κλῆσις vocatio եւ այլն. Կոչելն, կոչիլն. (ըստ ամենայն նշ).
Օր կոչման հրաւիրակի։ Արար թագաւորն կողմունս (կամ կոչունս). (Երեմ. ՟Լ՟Ա. 6։ Եսթ. ՟Բ. 18։)
Շնորհքն եւ կոչումն աստուծոյ։ Զձեր իսկ կոչումնդ տեսէք։ Յո՛ր կոչումն կոչեցաւ, ի նմին կացցէ։ Երկնաւոր կոչմանն բաժանորդք.եւ այլն։
Վերին կոչմանն։ զարթնուլ ի կոչումն բանին կենաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Գ։)
Եւ այլ այսպիսի կոչմունս։ Որոյ կոչմամբ յորջորջեցան եւ բաղնիքն. (Խոր. ՟Բ. 60. 85։)
Կոչումն անպատիր, կամ ընտանի, կամ պաշտելի (անունն աստուծոյ կարդալի)։ Օծումն կոչման։ Քրիստոնէական կոչմանս։ Ի վեհագունիցդ կոչմանց։ Անուանեալ կոչմամբ յիսուս զքրիստոսն աստուծոյ. (Նար.։)
Ի կոչումն եպիսկոպոսութեան. (Շար. ՃՃ.։)
ԿՈՉՈՒՄՆ ԸՆԾԱՅՈՒԹԵԱՆ. cf. ԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ.
Կիւրեղ երուսաղեմացի ի կոչման գիրսն ասէ. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կոչումն | կոչմունք |
| accusatif | կոչումն | կոչմունս |
| génitif | կոչման | կոչմանց |
| locatif | կոչման | կոչմունս |
| datif | կոչման | կոչմանց |
| ablatif | կոչմանէ | կոչմանց |
| instrumental | կոչմամբ | կոչմամբք |