cf. Կունդ.
cf. ԿՈՒՆԴ ԿՈՒՆՏ 2 (կունտք.)
գ. ԿՈՒՆԴՆ կամ ԿՈՒՆՏ. τροχός rota. Գնտաձեւ անիւ, ճախարակ.
Կապելով կնդամբք, եւ ճախանոցօք, եւ ազգի ազգի կտտանօք. (Պիտ.։)
Փաղանուն ասի անիւ, ճղուղ, կուտք (կամ կունտ), եւ ականոց. (Երզն. քեր.։ Անիւ, կունդ. Գէ. ես. (ի լուսանցս։))