s.

the Virgin's Son.

adj. s.

որդի կուսին. կուսածինն յիսուս միածին.

Նա է էմանուէլն կուսորդին. (Տօնակ.։)

Ցնծայ մանուկ ամլորդին ընդդէմ մանկանն կուսորդւոյ. (Եփր. համաբ.։)

Խաղայր ցնծայր ընդդէմ կուսորդւոյն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։ Շ. մտթ.։ Անան. ի յհ. մկ.։)

Զի թէ՝ եւ կուսորդի իցէ, չէր ինչ ումեք յայնժամ յայտ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 12։)

Ի նմանութիւն մեծի կուսորդւոյն խոնարհութեան։ Շ. (մտթ.։)

Ի ձեռն խաչին կուսսրդւոյն յիսուսի. (Երզն. մտթ.։)