to communicate, to be communicated, to participate, to share, to be in communication with;
to conjoin, to have carnal connection with;
to be communicative;
to lead on, to be conducive;
cf. Հաղորդ առնում.
ՀԱՂՈՐԴԻՄ որ եւ ՀԱՂՈՐԴԵԼ. κοινωνέω participo, particeps sum, communico Հաղորդ եւ մասնակից լինել. կցորդիլ.
Ամենեքին՝ որ հաղորդեսցին նմա։ Ոչ հաղորդեալ ճանապարհի որոց գործեն զանօրէնութիւն։ Հաղորդեալք քրիստոսի չարչարանացն։ Ոչ նախանձու, զի այն ոչ հաղորդի ընդ իմաստութեան։ Ի պէտս սրբոց հաղորդեցարո՛ւք։ Ի հաղորդել ընդ նոսա հացիւ (այսինքն հացակից լինել) եւ այլն։ Հաղորդել նմին իրաց, կամ վտանգից, կամ ի բարութեանց. (Պիտ.։)
Ի գարշելի կռոցն հաղորդէր. (Ճ. ՟Բ.։)
Աչք հաղորդի արեգական լուսոյ։ Որք նմին հաղորդին հասարակութեամբ. (Շ. մտթ. եւ Շ. բարձր.։)
Մերթ՝ որպէս յն. συνέρχομαι coeo Առ միմեանս գալ լծակցաց. զուգիլ.
Վասն որդւոյ հաղորդեցաւ ընդ հագարայ, եւ ոչ վասն ցանկութեան։ Հաւանեցաւ հաղորդեցաւ ընդ լիայ. (Եփր. ծն.։)
Կին՝ որ կապեալ է ընդ առն, եթէ ընդ այլում հաղորդի, եղիցի պոռնիկ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16։)
ՀԱՂՈՐԴԻԼ κοινωνέω, -ομαι communico, -or;
caelesti pabula reficior Ընդունել եւ ճաշակել զսուրբ հաղորդութիւն.
Հաղորդին հողեղէնք աստուածային խորհրդոյդ։ Զի եւ մեք հաղորդեսցուք սրբութեամբ. (Շար.։)
Մարմնոյ քո հաղորդեալ. (Նար. ՟Կ՟Զ։)
Ի ձեռն մարմնոյն քրիստոսի հաղորդեալք. (Աթ. ՟Ա։)
Հաղորդէր ի կենդանի մարմին եւ ի քաւիչ արիւն տեառն մերոյ յիսուսի քրիստոսի. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ի մարմին եւ յարիւն որդւոյն աստուծոյ հաղորդիս. (Մանդ. ՟Ա։)
Զմի մասնն մեծաւ երկիւղիւ հաղորդեցաւ. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ա.։)
ՀԱՂՈՐԴԻՄ հ.
Որ խաչեցին զտէրն յայնժամ, եւ որք զմարմին նորա անարժանութեամբ հաղորդին, ի միում տանջանս գնալոց են՝ ըստ բանի ելանելոյն պօղոսի. (Վրք. հց. ՟Ժ։)