of the same nation, family, kind or sort;
national;
related;
homogeneous.
ὀμόφυλος, συγγενής, ὀμογενής congeneus, cognatus եւ այլն. Որ է ի նոյն ազգէ, ի նմին ազգականութենէ. ազգակից. ազգական. համացեղ. եւ Բնութենակից.
Ումեմն համազգին արամազդ վկայ, եւ ումեմն օտարականն արամազդ. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Առ ինքն զկցորդութիւնն որպէս համազգեաց պարգեւեաց մեզ։ Զամենայն համազգիս արարեալ. (Դիոն.։)
Համազգիք քաջին են։ Ասէ ցհամազգին իւր ցսուրէն պահլաւ. (Խոր. ՟Գ. 65։)
Առ համազգիս մարդատեցութիւն. (Զքր. կթ.։)
Պօղոս ... հրէից համազգի. (Գանձ.։)
Առ հագարացիս, եւ վերիացիսն, եւ առ մերոյին համազգիս. (Մագ. ՟Ի՟Ե։)
Համազգեաց՝ որոց մերձաւորութիւն իցէ։ Պատերազմել սոքօք ընդ համազգեաց մերոց մարդկան. (Շ. ընդհ.։)
Ի ձեռն մարմնոյ ընդելաբար ընդ համազգեացս խօսելով. (Բրս. ծն.։)
Ոչ միայն զհամազգիս մարդիկ, այլ եւ զայլազգիս եւ զայլաղանդս ապրեցուցանէ։ Փիլ. (լին. ՟Գ. 62։)
Նովին մարմնովն՝ համազգի բնութեամբն. (Նանայ.։)
Կամ Համասեռ. համատեսակ. համանման.
Ի համազգի նիւթոյն ընկալեալ յինքն. (Նիւս. կազմ.։)
Ամենայն կառք ի համազգեաց երիվարաց լծին. (Եզնիկ.։)
Վշտանան հոգիք մարդկան ի տրտմութենէն, ի յերկիւղէն, եւ յայլ համազգի ախտիցն. (Երզն. մտթ.։)