hy    |   fr

Համաձեւութիւն, ութեան

s.

configuration.

s.

Նմանութիւն ըստ ձեւոյ. համանմանութիւն. համաչափութիւն.

Զնոյն համաձեւութիւն ի մի թախանձ մաղթանաց աստանօր եդից։ Զկանոն համաձեւութեան օրինին փոխեցեր. (Նար. ՟Ի՟Է. եւ ՟Հ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif համաձեւութիւն համաձեւութիւնք
accusatif համաձեւութիւն համաձեւութիւնս
génitif համաձեւութեան համաձեւութեանց
locatif համաձեւութեան համաձեւութիւնս
datif համաձեւութեան համաձեւութեանց
ablatif համաձեւութենէ համաձեւութեանց
instrumental համաձեւութեամբ համաձեւութեամբք