cf. Հանդարտիմ.
cf. ՀԱՆԴԱՐՏԵՄ.
Ժողովուրդ հանդարտացեալ։ Հասից ի վերայ հանդարտացելոցն (կամ հանդարտելոցն) յանհոգութեան. (Դտ. ՟Ժ՟Ը. 27։)
Եզեկ. (՟Լ՟Ը. 11։)
Ի նուազել կերակրոց՝ եւ մարմինն հանդարտանայ, եւ սրբի. (Յճխ. ՟Թ։)
Ոչ ամենայն աշխարհ մշտնջենաւոր հանդարտանայ. (Նիւս. կուս. ՟Գ։)
Զգօնացեալ հանդարտանային սակս արդարոյն։ Հանդարտանային մոլեկան ալեացն խռովութիւնքն. (Անան. եկեղ.։ Նանայ.։)
Առ պատերազմն՝ հանդարտանալն. (Նար. ՟Լ՟Գ։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | հանդարտանամ |
| դու | հանդարտանաս |
| նա | հանդարտանայ |
| մեք | հանդարտանամք |
| դուք | հանդարտանայք |
| նոքա | հանդարտանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | հանդարտանայի |
| դու | հանդարտանայիր |
| նա | հանդարտանայր |
| մեք | հանդարտանայաք |
| դուք | հանդարտանայիք |
| նոքա | հանդարտանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հանդարտացայ |
| դու | հանդարտացար |
| նա | հանդարտացաւ |
| մեք | հանդարտացաք |
| դուք | հանդարտացայք |
| նոքա | հանդարտացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | հանդարտանայցեմ |
| դու | հանդարտանայցես |
| նա | հանդարտանայցէ |
| մեք | հանդարտանայցեմք |
| դուք | հանդարտանայցէք |
| նոքա | հանդարտանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հանդարտացայց |
| դու | հանդարտասցիս |
| նա | հանդարտասցի |
| մեք | հանդարտասցուք |
| դուք | հանդարտասջիք |
| նոքա | հանդարտասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ հանդարտանար |
| դուք | մի՛ հանդարտանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | հանդարտացի՛ր |
| դուք | հանդարտացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | հանդարտասջի՛ր |
| դուք | հանդարտասջի՛ք |