to beat, to strike;
to cudgel, to cane;
to chastise, to punish.
Հարուածով տանջել. հարկանել. պատժել.
Հարուածեաց զնոսա. (Նախ. թուոց.։)
Զտուն երկրագործին այնորիկ հարուածեաց տէր. (Վրք. հց.։)
Հարուածեցեր զմահու իշխանութիւն. (Զքր. կթ.։)
Այր զախոյեան իւր հարուածեալ յերկիր կործանէր. (Յհ. կթ.։)
Հարուածեալքն յօձից. (Լմբ. իմ.։)
Մի՛ գաներ զհարուածեալս. (Նար. ՟Ժ՟Է։)
Զհարուածեալսն ի դիւբախ սաստիցն. (Շար.։)
Հարուածեալ են հայհոյութեամբ. (Բրսղ. մրկ.։)
Հզօրին է հարուածիլ, եւ յաղթել. (Ածազգ. ՟Բ։)