cf. Հեսկեան.
(լծ. ընդ խիստ. եւ վէս, վեստ. թ. ասը եւ խասիպ ). Հիւսք. հիւսկէն իրք. չուան հիւսեալ. սիրայ. պարան. պատատք. եւ խրացք.
Ուսան գործել զկողմանակի հեսկս առագաստից։ Գործէին հեսկս առագաստեայ։ Հեսկք առագաստէից. հեսկետնն եւ այլն. (Վրք. հց. ձ։)
Մոյգս անդամ ոչ ագանէր, այլ զամառն հեսկով պատէր. (Բուզ. ՟Զ. 8։)
Մաշեալ եւ չորացեալ տրեխ, եւ հնոտի պատառոտեալ հեսկիք. (Առաքել պտմ.։)