tonsure.
κουρά tonsura. Կտրելն կամ յապաւելն զհերս գլխոյ՝ ի նշանակ կղերիկոսութեան կամ հրաժարելոյ յաշխարհէ, խուզումն հերաց.
Հերակտրութիւն առնել ըստ հերակտրութեան եգիպտացւոցն. (Մաշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնք | 
| accusatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնս | 
| génitif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց | 
| locatif | հերակտրութեան | հերակտրութիւնս | 
| datif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց | 
| ablatif | հերակտրութենէ | հերակտրութեանց | 
| instrumental | հերակտրութեամբ | հերակտրութեամբք |