tonsure.
κουρά tonsura. Կտրելն կամ յապաւելն զհերս գլխոյ՝ ի նշանակ կղերիկոսութեան կամ հրաժարելոյ յաշխարհէ, խուզումն հերաց.
Հերակտրութիւն առնել ըստ հերակտրութեան եգիպտացւոցն. (Մաշտ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնք |
accusatif | հերակտրութիւն | հերակտրութիւնս |
génitif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց |
locatif | հերակտրութեան | հերակտրութիւնս |
datif | հերակտրութեան | հերակտրութեանց |
ablatif | հերակտրութենէ | հերակտրութեանց |
instrumental | հերակտրութեամբ | հերակտրութեամբք |